your departure ≠ our forever

anma

nasıl oldu anlamadım ama 

şehr-i seyirde bir damdayım. 

güneş çoktan batmış, 

esmiyor, ama her şey yolunda.

dünden, yarından hatta şu andan bile bağımsız.

kardeşlerini kaybetmiş bardaklarda muhtelif içkiler, 

esmeyen hava, 

ve yolunda olan her şey.

nice zamansız sevgilere, nice hayatta hissetmelere!

çünkü (aşk, diyor kimileri) 

olmadığında yaşamaktan sayılmıyor sanki 

a noktalarından b noktalarına kısa seyahatler, 

alelade laflara nezaketen gülümsemeler. 

(doğrusal zaman çizgisinde asılı kadife mücevher keselerinde gizli sonsuzluklar)

homage

I don’t know how, but I am on a roof

 a panorama of the city around me

the sun has long set,

             the air is still, but all is well.

not before, or later, not even now

miscellaneous drinks disappear in orphaned glasses

the still air,

and all that is well.

 a toast, to many a more timeless romance, to feeling alive

because without (what people call love)

life in its entirety seems to be

brief voyages from point a’s to point b’s

polite smiles at everyday lines 

(infinities hidden in velvet jewelry sachets afloat, tethered to the line of time)

---

ÇITONK

yarasadır, kuştur

pencereme çarpmaya uçmuştur

körü körüne, ya doğuştan, ya ışıksız geceden ötürü

belki bir eski defter, ya da yeni

aşkının ağzı kapalı kavanozunda iri bir sinek

cama yüklense kaç yazar

anlıyorum,

huzur bulmadım, ama en azından anlıyorum

bazı sinekleri salıveremeyiz

ve kurduğumuz şehirlerde

kanatlar artık daha değersiz

STOMP

could be a bat, a bird

flying straight onto my window

blinded by default or the lightless night

could be an ex, a next,

a fat fly trapped in your love jar

launching at the glass wall in vain

I understand,

still restless, but at least I do

some flies we can’t set free

and now in the cities we built

wings come less in handy